گلی ز گلزار جهان ما را بس
از هر گلستان ، گلی
گلی ز گلزار جهان ما را بس
از هر گلستان ، گلیرنگ گل
رنگ گل
ترسم آزاد نسازد ز قفس صیادم
آنقدر تا که رود راه چمن از یادم
بسکه ماندم به قفس رنگ گا از یادم رفت
گرچه با عشق وی از مادر گیتی زادم
روز خوبی هم اگر داشته ام یادم نیست
گوئیا یکسره از لانه بدام افتادم
آتش از آه به کاشانۀ صیاد زنم
گر از این بند اسارت نکند آزادم
شور شیرین و شکر خندۀ دلداری نیست
ورنه من در هنر اسادتر از فرهادم
بارها دست اجل گشت گریبان گیرم
بازهم دامن عشق تو ز کف ننهادم
دگر این شکوه زمن پیش رقیبان ظلمست
منکه بی چون و چرا هرچه تو گفتی دادم
گرچه باشد غم عالم بدل لاهوتی
هیچ کس در غم من نیست از آن دلشادم
" لاهوتی"
کار دست بسته
کار دست بسته
کس نیست در زمانه زمن دلشکسته تر
درمانده تر ، فتاده تر ، از پا نشسته تر
پیچیده تر زمشکل من نیست مشکلی
کاری زکار من به جهان نیست بسته تر
در جستجوی گوهر مقصود گر کسی
عمری بسر دویده ، زمن نیست خسته تر
زآن نیست از بهار وخزانم خبر که نیست
در گوشۀ خمول زمن پا شکسته تر
برگی بجا نباشدم از دفتر حواس
شیرازه ای ندیده ام از این گسسته تر
ناف مرا به حلقۀ ماتم بریده اند
زآن نیست از ستارۀ من نا خجسته تر
" احمد گلچین معانی"