< />

هفت شهر عشق

هفت شهر عشق           

عاشقت هستم تو ای معبود من

عشق تو  تاری بود  بر   پود  من

می پرستم من تو را  دیوانه  وار

گرد شمعت جان دهم پروانه وار

تو مرا در بی کسی همدم شدی

در  شب  تنهاییم  محرم   شدی

از تو  رویاهای   من  معنا  گرفت

در کنارت  قلب  من  ماوا  گرفت

از  نگاه   عاشقت   زیبا   شدم

سنگ بودم از  تو من دیبا  شدم

قامتم در هم شکست از بار غم

با تو  پیوستم  دگر  باره  به  هم

با تو گشتم هفت شهر عشق را

یافتم  من  در  تو  بحر  عشق  را

      م. ابراهیمی

                                                  خم ابروی تو

 در نمازم خم ابروی تو در یاد آمد                    حالتی رفت که محراب به فریاد آمد

از من اکنون طمع صبر و دل و هوش مدار     کان تحمل که تو دیدی همه بر باد آمد

باده صافی شد و مرغان چمن مست شدند      موسم عاشقی و کار به بنیاد آمد

بوی بهبود زاوضاع جهان می‌شنوم                  شادی آورد گل و باد صبا شاد آمد

ای عروس هنر از بخت شکایت منما                حجله حسن بیارای که داماد آمد

دلفریبان نباتی همه زیور بستند                  دلبر ماست که با حسن خداداد آمد

زیر بارند درختان که تعلق دارند                   ای خوشا سرو که از بار غم آزاد آمد

مطرب از گفته عاشق غزلی نغز بخوان               تا بگویم که ز عهد طربم یاد آمد