هر گل که بروید، گل مریم شدنی نیست
هرجا که کسی دم زند، آدم شدنی نیست

با رفتن یک شاعر گم‌ نام از این شهر
از شهرت و زیبایی تو کم شدنی نیست

عاشق شدن و یک دل خوش داشتن اینجا
جمع دو محال اند، فراهم شدنی نیست

گر بار غم عشق به سنگینی کوه است
مردانه کَشَم، شانه‌ ای من خم شدنی نیست

مهمان تو ام وای که تا صبح قیامت
چای و چلم و قهوه‌ ای تو دم شدنی نیست