گلی ز گلزار جهان ما را بس

گلی ز گلزار جهان ما را بس

از هر گلستان ، گلی
گلی ز گلزار جهان ما را بس

گلی ز گلزار جهان ما را بس

از هر گلستان ، گلی

شعری ازصائب تبریزی



دلم زپاسِ نفس تار می شود، چه کنم

                                              

                           وگر نفس کشم افگار می شود، چه کنم


اگر ز دل نکشم یک دم آهِ آتشبار


                          جهان به دیدۀ من تار می شود ، چه کنم


چو ابر ، منعِ من از گریه، دور از انصاف است


                             دلم ز گریه سبکبار می شود ، چه کنم


ز حرفِ حق لب از آن فروبسته ام، که چون منصور


                             حدیثِ راست مرا دار می شود ، چه کنم


                 نخوانده بویِ گل آید اگر به خلوت من


                 ز نازکی به دلم بار می شود ، چه کنم


                                                             ( محمد علی بن میرزا عبدالرحیم " صائب تبریزی")