عید آمد

         عید آمد

عید آمد و ما خانۀ خود را نتکاندیم

گردی نستردیم و غباری نفشاندیم

دیدیم که در کسوتِ بخت آمده نوروز

از بیدلی او را ز درِ خانه براندیم

هرجا گذری غلغلۀ شادی و شورست

ما آتش اندوه به بی آبی ننشاندیم

آفاق پر از پیک وپیام ست، ولی ما

پیکی ندواندیم و پیامی نرساندیم

احباب کهن را نه یکی نامه بدادیم

و اصحاب جوان را نه یکی بوسه ستاندیم

من دانم و غمگین دلت، ای خسته کبوتر

سالی سپری گشت و ترا ما نپراندیم

صد قافله رفتند و به مقصود رسیدند

ما این خَرَکِ لنگ ز جوئی نجهاندیم

مانندۀ افسونزدگان، ره به حقیقت

بستیم، و جز افسانۀ بیهوده نخواندیم

از نُه خمِ گردون بگذشتند حریفان

مسکین من و دل در خم این زاویه ماندیم

طوفان بتکاند مگر امید که صد بار

عید آمد و ما خانۀ خود را نتکاندیم

                                  " مهدی اخوان ثالث"- م. امید