اشک و آه

                           اشک و آه

بگذشتی و ندیدی گذر اشکی و آهی

خوب کردی به دوچشم تو نیرزم به نگاهی

آنچنانی که توئی ، ناز تو را زیبد و شاید

تا بجائیکه به راه تو فتد چشم براهی

غصۀ گردش بیجای فلک، باده بشوید

بگذارد اگرم گردش چشمان سیاهی

دولت خاص گدایانِ در میکده دارند

سرسپارند کسی را که طلب کرده کلاهی

چه بگویم به تو ای منکر می زانکه نداری

دل آشوبگری، چشم تری، بخت سیاهی

عشق و حسن من و تو لاله رخا! ورد زبانهاست

تانگوئی که بجز داغ دلم نیست گواهی

                                                                           " عماد الدین بُرقعی خراسانی"